Nefes boruma kaçan sakız yüzünden can verdim.
-Balici

Allahtan naneliydi de son nefesimi ferah ferah verdim. bir an her taraf zifiri karanlık oldu fakat sonra bi rahatlama duygusuyla doldu içim. çok huzurluydum. göbeğimdeki bi bağ dikkatimi çekti, bağın gittiği yere bir baktım ki ne göreyim?! ben! kendimi yukarıdan seyrediyordum. zeki biri olduğum için hiç 'bu ne şimdi' ayaklarına girmedim. anladım ki ölmüştüm. korkudan babama bağırdım, kalp masajı yapsana oç diye duymadı beni. ceset soğumadan bi karıya falan arkaürselerdi bari diye geçirdim içimden. seyrederdim en azından. ilişkiye girmeden ölürsem gözlerim açık gider derdim hep ama hayvan gibi de kapalıydı. rezil olduk amk

sonra bı ışık belirdi önümde, ben 'ışığa gel' diye bi ses bekliyordum fakat ışıklar farmış meğerse, bi otobüs geldi durdu önümde. abi paso yok bende dedim.
olsun bin 2 sevap atarsın ödeşiriz dedi. tamam dedim bindim.